در سامانه های سلولی کنونی، عملکرد دستگاه کاربران موجود در مرز سلول به دلیل کیفیت ضعیف ارتباط، آسیب می بیند. حال آنکه این ارتباطات به تعداد بیشتری بلوک منابع و توان انتقالی نیز نیاز دارد. برای کاهش تعداد بلوک های فرکانسی و توان انتقالی، این مقاله به بررسی ارتباط دستگاه به دستگاه در حالت های فروسو و فراسوی سامانه های مخابرات سلولی می پردازد. به منظور بهینه سازی اتصال کاربران مختلف در شبکه به معنای یافتن بهترین ارتباط (کم ترین میزان توان مصرفی) یک کاربر با ایستگاه پایه که ممکن است از طریق ارتباط با کاربران دیگر و یا ارتباط مستقیم با ایستگاه پایه برقرار شود و با هدف کمینه کردن کل توان انتقال یافته، از روش های بهینه سازی متفاوتی مانند بهینه سازی جستجوی گرانشی، بهینه سازی ازدحام ذرات، بهینه سازی وراثتی و راهبرد توزیع شده مبتنی بر یادگیری Q با استفاده از تصمیم گیری بیشینه هموار بهره گرفته می شود. نتایج عددی کاهش توان حدود 30 درصد را برای این ارتباطات با پیچیدگی محاسباتی کمتر با استفاده از روش یادگیری Q نسبت به حالتی که به طور مرسوم تمام کاربران اتصال خود را از طریق ایستگاه پایه و به صورت متمرکز با پیچیدگی محاسباتی بالا برقرار می سازند، بیان می دارد.

آژانس بین المللی تحقیقات سرطان، هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori) را به عنوان اصلی ترین کارسینوجن سرطان معده انسان در نظر گرفته است. عفونت حاصل از H. pylori دلیل اصلی بیماری ورم معده مزمن، زخم معده، زخم دوازدهه، آدنوکارسینومای معده و لنفوم بافت لنفوئیدی است. علاوه بر این شواهد رو به رشد نشان می-دهد که H. pylori با دخالت در بسیاری از فرایندهای بیولوژیکی، بروز بسیاری از بیماری های خارج گوارشی را تعیین و یا تحت تاثیر قرار می دهد. نقش H. pylori در کمبود ویتامین B12، آنمی فقر آهن (IDA)، پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایمنی (ITP) قبلا شناخته شده است. شواهد تازه نشان می دهد که H. pylori ممکن است در افزایش ابتلا به بیماری های سندرم حاد کرنوری، مقاومت به انسولین، بیماری های عصبی و دیگر اختلالات که قبلا با شرایط دیگر در ارتباط بود، موثر باشد. مکانیسمهای متعددی برای عمل H. pylori از جمله القای التهاب مزمن با درجه پایین و وقوع مکانیسم های تقلید مولکولی در نظر گرفته شده است. در این مقاله مروری در مورد مهم ترین بیماری های مرتبط با عفونت H. pylori (بخصوص بیماری های خارج گوارشی) و نقش H. pylori در این بیماری ها بحث شده است.

مقدمه: عفونت های دستگاه تناسلی (Reproductive Tract Infections) به عنوان یکی از مشکلات جدی سلامتی در سطح جهان شناخته شده اند. این عفونت ها می توانند با پیامدهای زیادی همراه باشند.هدف: این مطالعه با هدف تعیین وضعیت پیشگیری رفتاری در رابطه با عفونت های دستگاه تناسلی و عوامل موثر بر آن انجام گرفت.روش کار: مطالعه حاضر یک پژوهش مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی بود که در آن وضعیت رفتارهای پیشگیرانه در رابطه با عفونت های دستگاه تناسلی و عوامل موثر بر آن در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی شهر تبریز در سال 92 - 1391 مورد بررسی قرار گرفته است. از میان 27 مرکز و 38 پایگاه بهداشتی و درمانی شهری تبریز، 22 مرکز و پایگاه (9 مرکز و 13 پایگاه) بصورت تصادفی انتخاب شد. حجم نمونه به صورت تصادفی 30-25 پرونده از میان کل پرونده زنان مرکز انتخاب گردید. حجم نمونه با توجه به مطالعه آزمایشی و با استفاده از فرمول برآورد نسبت 384 نفر برآورد شد که با در نظر گرفتن ضریب اثر برابر 1.5 نهایتا حجم نمونه 584 نفر محاسبه گردید. معیارهای ورود شامل زنانی بودکه جهت مراقبت بهداشتی مراجعه کرده و دارای پرونده بهداشتی بودند، داشتن سواد بالاتر از مقطع ابتدایی، تمایل به شرکت در پژوهش، تاهل، سن 49- 15 سال از معیارهای ورود به مطالعه بود و معیارهای خروج، انصراف فرد از شرکت در مطالعه و عدم تکمیل حداکثر 20 درصد از پرسشنامه بود. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای محقق ساخته مشتمل بر دو بخش سوالات مربوط به ارزیابی پیشگیری رفتاری در رابطه با عفونت های دستگاه تناسلی و سوالات مربوط به عوامل موثر بر این رفتارها و هم چنین شامل اطلاعات دموگرافیک و سوابق مامایی و باروری، سوالات آگاهی و سوالات مربوط به فاکتورهای خطر بود. جهت تعیین نمره رفتار پیشگیرانه به گزینه های همیشه نمره 2، گاهی نمره 1 و اصلا نمره صفر تعلق گرفت و جمع نمرات محاسبه گردید. نمره میانگین نمره ابزار مورد استفاده قرار گرفت و از بین سوالات پیشگیری رفتاری سوالاتی که کمترین و بیشترین نمره را گرفته بودند، گزارش شدند. جهت تعیین میزان آگاهی در مورد عفونتهای غیرمقاربتی به جواب های درست امتیاز 1 و به جواب های نادرست یا نمی دانم امتیاز صفر تعلق گرفت. سپس جمع نمرات مذکور محاسبه شد. به طوریکه کسب نمره آگاهی 5 ≥ ضعیف، بین 6 تا 10 متوسط و نمره 11 تا 15 خوب در نظر گرفته شد. جهت تعیین میزان آگاهی در مورد عفونتهای مقاربتی با توجه به تعداد سوالات و محدوده نمرات صفر تا 37، نمره آگاهی 12 ≥ ضعیف، 13 تا 24 در متوسط، 25 تا 37 خوب در نظر گرفته شد. اعتبار علمی پرسشنامه با استفاده از روش روایی محتوی و پایایی با استفاده از روش آزمون مجدد تعیین گردید ضریب پایایی پرسشنامه 0.82 بود. از آمار توصیفی جهت تعیین فراوانی مطلق، نسبی و میانگین و فاصله اطمینان 95% میانگین استفاده شد. از آزمون آماری تی، تحلیل واریانس یکطرفه و جهت کنترل فاکتورهای مخدوش گر و تعیین میزان تاثیر آن ها از آزمون رگرسیون خطی استفاده شد. متغیرهایی وارد مدل شدند که P>0.1 داشتند. در این مطالعه مقدار p کمتر از 0.05 معنی دار تلقی شد.نتایج: نتایج مطالعه نشان داد بیشتر افراد (%56.1) در گروه سنی 29-20 سال قرار داشتند. اکثر آنان دارای تحصیلات دیپلم (%48.3)، خانه دار (%90.2) و از نظر خودشان دارای درآمد کافی (%59.4) بودند. بین نمره پیشگیری رفتاری با سن، سطح تحصیلات، شغل و میزان درآمد ارتباط معنی دار آماری وجود داشت (P<0.05). نیمی از افراد سابقه عفونت دستگاه تناسلی داشتند. بین رابطه جنسی از راه های مقعدی، دهانی، واژنی - مقعدی همزمان، رابطه جنسی تنها با همسر و سابقه تعویض یا تزریق خون در همسر با نمره پیشگیری رفتاری ارتباط معنی دار آماری وجود داشت (P<0.05). میانگین نمره پیشگیری رفتاری 25.39±4.6 بود. میانگین نمره آگاهی افراد در مورد عفونت های غیر مقاربتی دستگاه تناسلی 9.6±3.19 از محدوده نمرات ممکن صفر تا 15 بوده و بنابراین واحدهای مورد پزوهش از آگاهی در حد متوسط برخوردار بودند. میانگین نمره آگاهی افراد در مورد عفونت های مقاربتی 17.08±7.42 از محدوده نمرات بین صفر تا 37 بوده و که از آگاهی متوسط رو به ضعیف برخوردار بودند. بین سطح آگاهی افراد با نمره پیشگیری رفتاری ارتباط معنی دار آماری وجود داشت (P<0.001). به طوری که با افزایش سطح آگاهی نمره پیشگیری رفتاری به طور معنی داری افزایش می یافت. آزمون تحلیل چند متغیره با تعدیل عوامل مداخله گر احتمالی ارتباط معنی دار آماری بین رفتارهای پیشگیری با نمره آگاهی (P=0.002، r2=0.06)، درآمد خانواده (P<0.001، r2=0.023)، رابطه جنسی تنها با همسر (P=0.047، r2=0.015) و رابطه جنسی از راه های مقعدی، دهانی (P=0.003، r2=0.054) و سابقه تزریق خون (P=0.005، r2=0.028) را نشان داد. بین سطح آگاهی افراد با نمره پیشگیری رفتاری ارتباط معنی دار آماری وجود داشت (P<0.001). به طوری که با افزایش سطح آگاهی نمره پیشگیری رفتاری به طور معنی داری افزایش می یافت.نتیجه گیری: آموزش درباره عفونت های دستگاه تناسلی به خصوص در سنین مدرسه و قبل از ازدواج و همچنین ارایه خدمات دولتی ضروری به نظر می رسد. آموزش دهندگان سلامت بایستی با این استراتژی تطابق یابند. پیشگیری اولیه از این عفونت ها بایستی در اولویت بهداشتی قرار گیرد.

مقدمه و اهداف: تعداد افرادی که وارد مرحله سالخوردگی می شوند رو به افزایش است و طبق آخرین گزارش های منتشرشده، بیشترین میزان رشد آن ظرف 50 سال آینده خواهد بود، بنابراین کوشش برای شناخت و پیشگیری احتمالی از اختلالاتی که می تواند سالمندان را به معلول جسمی و اجتماعی تبدیل کند، کاملا قابل توجیه است. تغییرات وابسته به سن در حساسیت[1] و حدت[2] اندام های حسی از معمولی ترین یافته هایی است که در سالخوردگی یافت می شود و می تواند زمینه ساز و یا نتیجه گروهی از عوارض از جمله اختلال در پردازش های شناختی گردد. هدف از مقاله حاضر مروری بررسی روابط متقابل دستگاه عصبی-شنوایی و شناخت به ویژه نقص شناختی ملایم و نیز اقداماتی است که می توان برای بهبود و جلوگیری احتمالی از پیشرفت این بیماری در افراد مبتلا انجام داد. مواد و روش ها: در مطالعه ی مروری حاضر آخرین مقالات پیرامون شناخت، نقص شناختی ملایم و دستگاه شنوایی در بانک های اطلاعاتی Science Direct، Google Scholar، Springer، Magiran، Scopous، Proquest و Pubmedو با استفاده از کلید واژه های مرتبط در فواصل سال های 1988 تا 2015 مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه گیری: شنوایی و شناخت مکمل هم و حاوی منابع و پردازش های مشترکی هستند که کاملا درهم تنیده شده اند. استفاده از ارزیابی اصوات خالص برای بررسی ارتباط کاهش شناخت و کم شنوایی، کفایت نمی کند، لذا به نظر می رسد که استفاده از معیار دقیق تری از ابعاد شنوایی مانند انتخاب فرکانس و پردازش زمانی، بهتر می تواند این رابطه را نشان دهد.، پژوهش های اخیر نشان داده اند که برنامه های توانبخشی متمرکز بر افزایش توانایی های شناختی، می تواند سیر پیشرفت بیماری را کند کند و نیز باعث بهبود عملکرد حافظه و شناخت گردد، لذا پیشنهاد می شود مداخلات تشخیص و درمانی توانبخشی شناختی مناسب برای این افراد انجام شود.

مقدمه: مطالعات تجربی و مشاهده ای نشان داده اند که سطح بالای سلنیوم در سرم، خطر سرطان دستگاه گوارش را در افراد دچار کمبود سلنیوم کاهش می دهد. اخیرا اطلاعات ثبت شده سرطان، تفاوت زیادی را بین میزان سرطان مری و سرطان معده در چهار استان ایران شامل اردبیل، مازندران، گلستان و کرمان نشان داده است. این مطالعه با هدف ارزیابی اولیه این نظریه، بیان می کند: «بالا بودن میزان سرطان مری در استان گلستان و سرطان معده در استان اردبیل تا حدی به کمبود و نقص سلنیوم ربط دارد»، انجام شد. مواد و روشها: سطح سرمی سلنیوم را در 300 فرد بالغ سالم از استانهای اردبیل (100 نفر)، مازندران (50 نفر)، گلستان (100 نفر) و کرمان (50 نفر)، به طور مقایسه ای با روش ICP-DRC-MS در مرکز کنترل بیماریها در آمریکا اندازه گیری کردیم. نتایج: میانه غلظت سرمی سلنیوم در چهار استان ذکر شده بسیار متفاوت بود. میانه (فاصله بین 25% و 75%) غلظت سرمی سلنیوم در استانهای اردبیل، مازندران، گلستان و کرمان، به ترتیب 82 (94-75)، 123 (132-111)، 155 (173-141) و 119 (128-110) میکروگرم بر لیتر بود (p<0.001). نتایج آنالیز خطی نشان داد که متغیر استان به خودی خود 76% از واریانس در لگاریتم سلنیوم (r2=0.76) را تعیین می کند. نسبت جمعیت با سطح سرمی سلنیوم بیشتر از 90 میکروگرم بر لیتر (غلظت اشباع سلنوپروتیین سرم) در استانهای گلستان، کرمان، مازندران 100% و در استان اردبیل 29% بود. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که کمبود سلنیوم یک عامل مهم و اصلی در بالا بودن بروز سرطان مری در ناحیه شمال شرقی ایران نیست، اما ممکن است نقشی در بروز بالای سرطان معده در اردبیل داشته باشد.

زمینه و هدف: در سلول هایسلول های یوکاریوت، DNA اطراف پروتئین هایپروتئین های هیستونی (H3 and H4، H2 B, H2 A) می پیچدمی پیچد و تشکیل نوکلئوزوم می دهدمی دهد. سازماندهیسازمان دهی کروماتین، یک نقش کلیدی در کنترل بیان ژن دارد. تعدیلات یا تغییرات اپی ژنتیک می تواندمی تواند باعث تغییرات برگشت پذیربرگشت پذیر ساختمان کروماتین شود که این تغییرات بر روی دسترسی فاکتورهاینسخه برداری به رشته DNA و بیان ژن تاثیرگذارتاثیر گذار است. تغییرات هیستون، یکی از موارد اپی ژنتیک است بوده که برای بیان ژن ضروری است. این تغییرات، حاصل تعادل بین فعالیت دو گروه از آنزیم هاآنزیم ها شامل هیستون استیل ترانسفراز و هیستون داستیلاز است. داستیلاسیون هیستون، ساختمان کروماتین را فشرده کرده و درنتیجه باعث خاموش شدن ژن می شودمی شود. ژن هایژن های سرکوب کنندهسرکوب کننده سرطان، نقش مهمی در جلوگیری از سرطان ایفا می کنندمی کنند. داستیله شدن هیستون این ژن هاژن ها باعث خاموش شدن ژن و ایجاد سرطان می گرددمی گردد. در این مقاله مروری که حاصل مطالعات گروه تحقیقاتی ما در محدودهمحدوه زمانی آبان ماهآبانماه سال 1396 لغایت تیرماه 1397 استمی باشد ما به بررسی اثر آنزیم هایآنزیم های هیستون داستیلاز در سرطان هایسرطان های دستگاه گوارش و غدد ضمیمه می پردازیمپرداخته شد. مواد و روش ها: برای این مطالعه، ما منابع آنلاین شامل Scopus, PubMed, and ISI جهت یافتن مقالات مرتبط با اثر آنزیم هایآنزیم های هیستون داستیلاز بر سرطان هایسرطان های دستگاه گوارش و غدد ضمیمه مورد بررسیموردبررسی قرار گرفتقرار دادیم. نتیجه گیری: در این مطالعه ما نتیجه گرفته شدیم که آنزیم هایآنزیم های هیستون داستیلاز از طریق داستیله کردن هیستون ژن هایژن های سرکوب کنندهسرکوب کننده سرطان می توانندمی توانند باعث ایجاد سرطان در دستگاه گوارش و غدد ضمیمه شوند.

نیاز فوری به اقدامات پزشک هر طبیبی را بر آن می دارد که اورژانس را بطور علمی بشناسد تا آسایش در طبابت و اطمینان در بهبودی بیمار مهیا گردد دستگاه ادراری فوقانی که شامل کلیه و حالب میباشد اورژانسهای شایع و نادری دارد که در این مقاله سعی شده است روش برخورد با اورژانسهای شایع مورد توجه کاربردی قرار گیرد. در پارگی خفیف حالب 6 هفته دبل جی گذاشته و در نوع شدید آن یورترویورتروستومی انجام میدهیم در کندگی حالب با گذاشتن نفروستومی به مدت 6 هفته ترمیم انجام می گیرد. اگر سنگ حالب فوقانی و میانی در بچه ها و بالغین کمتر از 2 سانتی متر باشد سنگ شکنی برون اندامی (Eswl) و بیشتر از دو سانتی متر سنگ شکنی درون اندامی (Tul) می کنیم و سنگ حالب تحتانی کمتر از یک سانتی متر را کاندید Eswl و بیشتر از یک سانتی متر را کاندید Tul می نماییم و در خانمهای باردار کمتر دستکاری توصیه می شود که گذاشتن دایورژن (استنت، نفروستومی) از انتخابهای درست تلقی می شود در بیمارانیکه upj-o دو طرفه دارند و بیمار دچار عفونت و ازوتمی شدید است، در ناژ قبل از عمل، سپس عمل جراحی توصیه می شود. در پیلونفریت حاد در صورت سپسیس بیمار بستری می شود و 6-4 هفته طول درمان با آنتی بیوتیک ادامه می یابد و در صورت عدم سپسیس بیمار 10 روز تحت درمان با آنتی بیوتیک قرار می گیرد. آبسه کلیه کمتر از 3 سانتی متر با آنتی بیوتیک و آبسه بیشتر از 3 سانتی متر در ناژ آبسه و آنتی بیوتیک و در صورت عدم کارکرد کلیه نفرکتومی توصیه می شود و در پیونفروز دایورژن ادراری و آنتی بیوتیک درمان پیشنهادی خواهد بود. در پیلونفریت آمفیزماتو آنتی بیوتیک مناسب کنترل قند بیمار و رفع انسداد سه اصل مهم درمان تلقی می شود و در ترومای کلیه در صورت ترومای سوراخ شونده لاپاراتومی انجام میشود و در بیشتر موارد تروما Blunt را می توان تحت نظر گرفت.